Mikrobusy stosowane bywają
Mikrobus
Mikrobus ? autobus niewielkich rozmiarów, przeznaczony do przewozu na miejscach siedzących od 9 do 20 pasażerów, nie licząc kierowcy (według niektórych autorów, do 17 osób)1. Mikrobusy, zwłaszcza starsze, projektowane i wytwarzane były często z użyciem podzespołów samochodów osobowych, jak silniki, układ napędowy i zawieszenie kół (np. polski ZSD Nysa). Większe pojazdy unifikowane są często z lekkimi samochodami ciężarowymi (dostawczymi)1.
Mikrobusy stosowane bywają w mniejszych miejscowościach, gdzie panuje mały ruch, lub w górskich miejscowościach z uwagi na to, iż "pełnowymiarowymi" autobusami trudno jest wjechać pod wzniesienia, a poza tym mikrobusy są krótsze ? więc i ciaśniejsze zakręty mogą pokonywać bez trudu, oraz są węższe, stąd też łatwiej mogą się mijać na wąskich drogach. Także są używane tam, gdzie na trasie znajduje się most o niewielkiej nośności, który mógłby nie wytrzymać ciężaru normalnego autobusu.
Mikrobusami nazywane bywają także pojazdy, które posiadają do 9 miejsc łącznie z kierowcą. Można je prowadzić na zwykłe prawo jazdy kategorii B (pojazd o liczbie miejsc do 9 wraz z kierowcą jest uważany przez Kodeks drogowy za samochód osobowy). Jeżeli posiadają od 10 do 17 miejsc łącznie z kierowcą, trzeba mieć prawo jazdy kat. D1 i ukończony kurs na przewóz osób; czas pracy kierowcy pojazdu do przewozu od 10 osób jest ponadto limitowany przy pomocy obowiązkowego tachografu. Jeżeli liczba miejsc łącznie z kierowcą przekracza 17 trzeba mieć prawo jazdy kat. D i ukończony kurs na przewóz osób. Mikrobusy są często nazywane busami.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Mikrobus
Historia marki - autosan
Autosan ? marka polskich autobusów, produkowanych niegdyś w Sanockiej Fabryce Autobusów ?Autosan? w Sanoku.
Historia przedsiębiorstwa sięga pierwszej połowy XIX wieku. Dwaj byli powstańcy listopadowi z zaboru rosyjskiego Mateusz Beksiński (1814?1886) i Walenty Lipiński (1813?1898) osiedlili się w Sanoku. W 1832 założyli kowalsko-kotlarski zakład rzemieślniczy, w którym rozpoczęli produkcję kotłów, narzędzi miedzianych i innych przedmiotów użytkowych. Warsztat był umiejscowiony przy obecnej ulicy Podgórze. Z czasem uruchomiono w nim produkcję narzędzi i urządzeń dla górnictwa i przemysłu naftowego, przemysłu gorzelniczego i browarnictwa. W 1886 Walenty Lipiński przekazał warsztat synowi, niespełna 30-letniemu Kazimierzowi.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Autosan
Historia autobusu miejskiego
Pierwsze autobusy powstawały na bazie samochodów ciężarowych. Nadwozia były drewniane.
Następnie ustaliła się forma specjalnych nadwozi autobusowych na adaptowanych do tego celu podwoziach z obniżoną w pewnym stopniu przez wygięcie podłużnic nad mostami ? podłogą nadwozie nieniosące lub nadwozie samonośne. Nadwozia autobusów miejskich zaczęły być wykorzystywane także do budowy trolejbusów.
Autobusy miejskie miały przez długi czas te same nadwozia co dalekobieżne i turystyczne. Były to tylko wersje z tym samym kadłubem różniące się jedynie wyposażeniem, gdzie autobus miejski miał drzwi zamykane i otwierane zdalnie (siłownikiem lub ręcznym układem prostowodowym), dużo uchwytów dla pasażerów, oraz mniej siedzeń. Z czasem dodawano więcej coraz szerszych drzwi, a także podniesiono dachy dla poprawienia widoczności dla pasażerów stojących. Jako drzwi sterowane zdalnie stosowane są w autobusach i innych pojazdach komunikacji zbiorowej drzwi składane, odstawiane ? w widłach nośnych ? do wewnątrz (najczęściej) oraz na zewnątrz (zapewniające pełną szczelność). Rozwój nadwozi samonośnych i wzrost poziomu przemysłu spowodował zróżnicowanie kadłubów autobusów dalekobieżnych i miejskich, gdzie te ostatnie miały coraz bardziej obniżoną podłogę (często tylko częściowo), aż do powstania konstrukcji niskopodłogowych.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Autobus_miejski